Miasto

DKF: Czym się żywi kino grozy? | Związki: „Ôdishon”

Dyskusyjny Klub Filmowy w ramach Uniwersytetu Krytycznego.

Uniwersytet Krytyczny | DKF: Czym się żywi kino grozy? | Związki: Ôdishon (1999, Japonia, Korea Południowa, reż. Takeshi Miike)


Prowadzenie: Klaudia Rachubińska, Antoni Michnik


26 czerwca
, czwartek, godz. 19.00
Krytyka Polityczna, ul. Foksal 16, II p., Warszawa

„Audition” to jeden z najbardziej niepokojących i niewątpliwie najbardziej drastyczny i przepełniony okrucieństwem film, jaki będziemy oglądać w tym semestrze. Prosta, zdawałoby się, historia wdowca organizującego casting w celu odnalezienia idealnej kandydatki na nową żonę, z kontemplacyjnego filmu obyczajowego – powoli, ale nieubłaganie – zmienia się najpierw w splątany po lynchowsku thriller, potem zaś w szokujący spektakl sadystycznej przemocy, w którym deliryczne wizje mieszają się z rzeczywistością tak bardzo, że trudno jest odróżnić obrazy realnego świata od sennych majaków. Wykolejone kino obyczajowe, ostry sprzeciw wobec agresywnego feminizmu, krytyka patriarchalnego japońskiego społeczeństwa czy gore z aspiracjami?

„Niezależnie od tego – pisze w recenzji filmu Mark Pfeiffer – czy odczytujemy Audition jako obraz godzenia się z żałobą, feministyczną opowieść o zemście, czy obrazową eksplorację romantycznego przywiązania i idealizmu, pozostaje on filmem przerażającym.”

Film wyświetlany będzie w języku oryginału z angielskimi napisami. 

_________

Straszne historie, pełne zjaw, potworów i krwawych morałów, towarzyszyły ludzkości od zawsze, pod fantastycznym przebraniem skrywając rzeczywiste kulturowe lęki. Nie inaczej jest w wypadku współczesnego kina grozy – pomimo zmieniających się trendów, istotą horrorów pozostaje nie tylko żerowanie na indywidualnych fobiach i obawach widzów, ale też odzwierciedlanie niepokojów społecznych i uniwersalnych lęków. 

Klaudia Rachubińska – absolwentka Wydziału Psychologii UW, doktorantka Instytutu Kultury Polskiej UW, członkini Grupy ETC; zajmuje się problematyką ciała w kulturze, strategiami wizualnego konstruowania tożsamości, psychoanalizą kultury, myślą feministyczną drugiej i trzeciej fali. Do jej zainteresowań należą także związki między muzyką a wizualnością, intermedialność w sztuce współczesnej, performance i sztuki performatywne oraz działania neoawangardowego ruchu Fluxus. 

Antoni Michnik – historyk kultury, absolwent Instytutu Historii Sztuki UW, student Kolegium MISH UW. Członek-założyciel Grupy ETC, współpracownik Stowarzyszenia im. Stanisława Brzozowskiego. Publikował między innymi w „Zeszytach Literackich”, „Kwartalniku Filmowym”, „Kontekstach”, „Glissandzie”. Zajmuje się przede wszystkim kręgiem kultury niemieckiej oraz związkami muzyki z wizualnością (muzyką popularną, awangardami, kinem).
  

________

Projekt „Uniwersytet Krytyczny 2014-2016” realizowany jest dzięki dofinansowaniu ze środków m.st. Warszawy.

 

__
Przeczytany do końca tekst jest bezcenny. Ale nie powstaje za darmo. Niezależność Krytyki Politycznej jest możliwa tylko dzięki stałej hojności osób takich jak Ty. Potrzebujemy Twojej energii. Wesprzyj nas teraz.

Zamknij