Nasze dzieci zapytają, czy byliśmy za pomocą i integracją czy za budową murów i pałowaniem na granicach.
W fali uchodźców i migrantów – ludzi uciekających przed wojną, głodem i prześladowaniami z krajów, w których nic dobrego ich już nie czeka – Europa może zobaczyć nie tylko jedną z największych katastrof humanitarnych ostatnich lat, ale też przyjrzeć się sobie samej. Reakcje obywatelek i obywateli kontynentu, od tych najlepszych (pełnych solidarności i szczerej woli pomocy akcji zbierania darów i pieniędzy czy pomoc na miejscu, na dworcach i w obozach) po najgorsze (chęć zbicia na uciekinierach politycznego poklasku, szczucie na bezbronnych dla większych nakładów gazet, upychanie ich dziesiątkami na pakach ciężarówek, by, zanim umrą uduszeni, zabrać im ostatnie oszczędności), pokazują do czego jesteśmy zdolni, jak myślimy i jak w praktyce realizują się „europejskie wartości”.
Za dziesięć czy piętnaście lat nasze dzieci, stuprocentowi obywatele i obywatelki Europy, dumni posiadacze paszportów Schengen, z pokończonymi europejskimi szkołami, gdy będą chciały się dowiedzieć, czy byliśmy przyzwoitymi ludźmi, nie zapytają, jak głosowaliśmy w tym czy innym referendum, ani czy byliśmy za planem Junkcera czy przeciw. Zapytają, co zrobiliśmy, gdy u wybrzeży Europy utonęło pierwsze dziesięć, sto i tysiąc osób.
Nasze dzieci zapytają, czy byliśmy za pomocą, przyjęciem i integracją czy za budową murów, deportacjami i pałowaniem na granicach. Czy wybraliśmy odwagę czy strach.
Ci, których dziś cieszy – lub, w najlepszym wypadku, nie wzrusza – widok tonących łodzi i trupów wyrzuconych na brzeg, odwołują się do znanego zestawu argumentów. Do półprawd, obiegowych komunałów i zwyczajnych przesądów. Wszystko jest dobre, gdy trzeba usprawiedliwić własną obojętność.
[…]
Czytaj cały tekst na stronach „Wirtualnej Polski”
***
W sobotę spotykamy się w Warszawie, aby wyrazić solidarność z uchodźcami i pokazać, że chcemy i jesteśmy gotowi im pomagać.
Przyjdźcie na demonstrację „Uchodźcy mile widziani”!
12 września, sobota, godz. 16.00, pod pomnikiem Mikołaja Kopernika, Krakowskie Przedmieście, Warszawa
**Dziennik Opinii nr 251/2015 (1035)
